Blog de cuina de la dolorss: Jamón de pato

.

.
Arroces y pastas (clicar foto)

.

.
Carnes y aves (clicar en la foto)

.

.
Cuaresma (clicar en la foto)

jueves, 19 de noviembre de 2009

Jamón de pato

No es jamón de pato, en realidad es la pechuga del pato deshuesada, en definitiva el magret.

Suele emplearse más en platos de fiesta, para aperitivos, aunque personalmente creo que si te gusta, no hay fecha fija para poder degustarlo.  gusta. 
Como precisa de un tiempo para su curación, os dejo como se hace por si quereis tenerlo a punto para Navidad. 

Ingredientes:
Magret de pato
½ kg. de sal gorda
Pimienta negra

En un recipiente extender  una capa de sal gorda, poner el magret de pato y cubrir con otra capa de sal gorda. Tapar el recipiente y dejar en la nevera unas 12-15 horas.

Limpiarlo bien con un paño, sacando toda la sal, cubrir por encima con pimienta recién molida y envolver con una tela de algodón o una gasa dejándolo en la parte baja de la nevera durante 3-4 semanas.

NOTA: El tiempo de permanencia en la nevera dependerá del peso del magret y de nuestro gusto, a más tiempo, más seco y más salado.
** La última vez lo puse en el compartimiento de los huevos, me gustó más el sitio, así no estorba.
Celíacos: aseguraros bien de que todos los ingredinetes sean sin gluten.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

39 comentarios :

  1. No había visto esta receta antes y aunque no soy excesivamente amiga del pato, creo que con la pinta que tiene, debería probarlo. Te ha quedado estupendo.
    Un saludo, Begoña

    ResponderEliminar
  2. Que senzill! Em pensava que era molt més complicat... Has de quedar la mar de bé portant un pernil d'ànec a taula i dir que l'has fet tu. Amb el toc de pebre ha de quedar al punt!

    ResponderEliminar
  3. No conocía esta receta y a decir verdad nunca tomé pato. Creo que va siendo hora, que sino se me pasa el arroz....
    un biquiño

    ResponderEliminar
  4. Nosotros hicimos hace unos días un lomo de cerdo marinado con especias y estamos todavía pensando si nos gusta o no.

    ¡Este magret tiene muy buena pinta Dolors!, y parece muy sencillo de hacer. Gracias por las explicaciones de tus farcellets en mi blog.

    Saludos.

    ResponderEliminar
  5. guauu! yo pensaba como Eva que sería super complicado, pues tomo nota!
    besitos

    ResponderEliminar
  6. Pues no conocía esta receta Dolors pero parece sencilla y sobre todo muy rica.
    Besos

    ResponderEliminar
  7. Me encanta el jamón de pato pero no pensaba que se "curase" tan rápido y tan fácil.

    Gracias por la idea

    ResponderEliminar
  8. Dolorss lo he comido de compra y está bueno, así que éste debe estar excelente. En cuanto tenga ocasión comoraré uno e intentare que me salga tan bueno y vistoso como el tuyo jiji.
    Petonets

    ResponderEliminar
  9. Dolors, qué sencillo y rico se ve. Además es que te da mucho juego esta receta. Tomo nota y gracias por enseñárnosla y también a María Dolores de Cuinant por haberla hecho también. Bessets i bon dia...

    ResponderEliminar
  10. Hola Dolors te sigo hace poco tiempo, pero me encanta tu blog, he hecho ya varias cositas, y todas riquísimas, ahora a ver si me animo y hago el jamón de pato, la pinta desde luego es buenísima. Enhorabuena

    ResponderEliminar
  11. Este le tengo yo también en pendientes, pero aún no me he lanzado.

    una preguntita, cuando lo dejas envuelto en el paño, yo tengo apuntado que 12 días ¿Cómo influye el tiempo? lo sabes??

    Es que me da cosa probarlo y estropear un magret por pasarme de tiempo o no llegar

    ResponderEliminar
  12. Hola Dolorss, me ha venido muy bien tu preparación de "magret" porque le estaba dando vueltas a como preparar un magret curado relleno de "foie", asi que gracias.
    Dicho esto, ya estaba yo pensando en que podríamos ir poniendo -cada uno en su blog- recetas con ideas para Navidad y eso hay que hacerlo con tiempo!! A mi me gustan las comidas tradicionales, pero alguna novedad hay que introducir, no crees?
    Un beso

    ResponderEliminar
  13. uummm pues si que es curiosa la receta, a mi me encanta el magret, pero asi no se me paso nunca por la cabeza.....habra que probarla...besos

    ResponderEliminar
  14. Ja em vec tots comprant magret per fer pernil de cara a Nadal!! Fantàstica recepta!
    Petunets,
    Eva.

    ResponderEliminar
  15. Este año comí pato en un montón de ocasiones en un viaje a Praga, y desde entonces estoy pendiente de recetas. La que hoy nos presentas me parece estupenda, y para navidades genial, porque en casa no tenemos hábito de esta suculencia, y será una forma de poner algo diferente. Además es facilita ¿se puede pedir más?.

    Un abrazo.

    ResponderEliminar
  16. Begoña, si lo haces así , tipo jamón curado, ni sabrás que es pato.

    Gemma, no és gens complicat, simplement necessita temps, ell solet es va fent.

    Pilar-lechuza, yo siempre compraba por Navidad filetitos de jamón de pato y el año pasado lo hice así y vale la pena no solo en el precio, sino en el sabor, la calidad para mi es otra.

    Carlos , que hicisteis ¿el lomo embuchado que llamamos por mi zona? Mientras pensais si os gusta o no, yo te digo que este jamón de pato está buenísimo, además como tu puedes controlar el punto de sal y de pimienta y el estar más o menos curado, ya es una ventaja.

    Ivana, nada complicado, lo preparas, al día sigueinte lo “retocas” y venga a esperar.

    Petons y besos

    ResponderEliminar
  17. Marta, es sencilla y rica... .

    Futuro bloguero, venga a prepararlo por Navidad, que te da tiempo.

    Helena, jo cada any en comprava i realment aquest és mes bo amb diferencia. Tens temps de preparar-lo per Nadal.

    MARIA JESUS, este jamón es un perfecto comodín te sirve para aperitivos, entrantes, para un picoteo...

    Eva-tatalamaru, bienvenida a mi cocina, me alegro que hayas hecho recetas y de que te gustaran.
    Ese jamón de pato no encierra ninguna dificultad ya verás pruébalo.

    Eu, pues lánzate, es lo que yo hice y eso que tenía mis dudas.
    Verás, a mi entender con 12 días es casi imposible que se cure y quede sequito.
    La forma de saber el tiempo es muy sencillo, tu pasados unos días ,(si quieres 12) destapas el pato y lo presionas con los dedos, verás que está blando, lo vas controlando pasados los días y cuando esté a tu gusto de firme y curado pues lo puedes consumir. Es como el jamón, per ocon carne de pato.
    Ya me dirás y si necesitas cualquier cosa ya sabes, con gusto y si está en mi mano te ayudaré.

    Petons y besos

    ResponderEliminar
  18. Dolors!!, me da curiosidad la receta, pero no se que parte del pato debo usar, probè con el traductor de italiano pero me da error. Es la pechuga?? Como siempre FELICITACIONES por el blog!!!, cada dia me encanta mas.
    Besotes guapa.Gabri

    ResponderEliminar
  19. Carmen rico, tengo un montón de ideas, lo que me falta es tiempo , pero espero poner pronto algo para Navidad. Y si, me pasa como a ti, me gustan las recetas tradicionales y también las innovaciones, no puede ser siempre lo mismo.

    Julycar, te animo a que lo prepares, venga mañana a comprar magret de pato.

    El cullerot festuc, ja, ja,ja,.. hauríem d’avisat als súpers, carnisseries, polleries, ... que s’esgotaran!!!!

    Nieves, pues tengo unas cuantas recetas de pato, me parece que este año por Navidad va a aparecer alguno y estoy preparada para recibirlo ;-) . Así curado casero está muy muy bueno, no parece pato.

    Petons y besos

    ResponderEliminar
  20. Vaya!! Jamoncito curado en la nevera, al frio, claro. Supongo que ahora se podría "colgar".

    Una cosita, el tiempo que tiene que estar una pieza de carne dentro de la sal para curar después es de un día por kilo. Creo que coincide más o menos con lo que pesa un magret ¿no? Algo más de medio kilo?

    ResponderEliminar
  21. Gabri, pues si , es la pechuga del pato deshuesada. Aquí se puede encontrar en supermercados, fresco y congelado , envasado al vacío y deshuesado.
    Gracias , ya se que siempre puedo contar contigo.
    Un beso

    ResponderEliminar
  22. Hannah, nos hemos cruzado, el peso de los que yo suelo comprar no llega a los 400 gr. y los dejé eso entre 12 y 15 horas.
    Pues oye, seguro que si aumenta un poco el frío se podría colgar , pero por si acaso... mejor en la nevera!!!!

    Besos

    ResponderEliminar
  23. Dolorss que bueno te ha salido, y queda perfecto ¿verdad? La semana que viene ya voy a prepararlo que si lo hago antes no llega a las fiestas.

    ResponderEliminar
  24. Maria Dolores, cuando la vi en tu blog ya me gustó, ahora me gusta mas todavía.
    Gracias .
    Un beso

    ResponderEliminar
  25. Dolors, gracias por compartir esta receta.
    Lo acabo de sacar de la sal y en principio me ha extrañado que quede tan fresco. Ni siquiera ha soltado jugos pues la sal queda límpia. Supongo que el salado que ha cogido sea suficiente para que cure con el frío puesto que tú y lo has experimentado. De aquí a unas semanas veremos el resultado.

    ResponderEliminar
  26. Dolors, tants dies fins al capdamunt de feina i sense entrar i de cop tantes receptes! I a més aquesta, que fa temps que vull fer-la, però entre que no hi penso i que quan hi penso no recordo com es feia... Però ara ja no tinc excusa! A veure si de cara a festes la poso en pràctica i te n'explico els resultats!
    Una abraçada!

    ResponderEliminar
  27. Dolorss, quina delícia!! I que senzill que és!!!
    Quina salivera! ;)
    Petons!

    ResponderEliminar
  28. Ya he tomado nota y voy a prepararlo a ver que tal me sale,, además me da tiempo todavia para poder consumirlo en navidad.. gracias por la receta. un abrazo.

    ResponderEliminar
  29. Pascual, que tal estás.
    Siento la tardanza, si mira, yo ahora también he sacado dos de la sal y quedan frescos en apariencia, lo que han hecho ha sido coger el sabor y como bien dices el necesario para que con el frió seco se curen. Ya verás como dentro de un semana notas que se va secando, el tiempo lo elegirás tu dependiendo de lo curados que te gusten pero es ese aproximadamente unas 3 semanas.

    Txell, tu vas ser una de les primeres a provar-lo te’n recordes? , encara estava embolicat. Ara fes-lo així en tindràs per Nadal.

    Bárbara, si no te da tiempo por Navidad te queda todavía fin de año y reyes, hay mucha fiesta por delante, pero te aseguro que repetirás.
    Yo nunca aconsejaría una cosa que no tuviese un resultado 100% excelente.

    Besos y petons

    ResponderEliminar
  30. Mercè, està bonisim, i si fas unes llesquetes petitones de pa amb tomata i uns tallets d’aquest pernil.. ja ... ni t’ho explico .
    Petons bonica.

    ResponderEliminar
  31. No havia vist això!!! què bo! i sembla senzill... avui començo, així per aquestes festes lluiré de pernil!
    Gràcies!
    (des de comacasa-res)
    (jo sóc d'Isona,però visc a BCN)

    ResponderEliminar
  32. Dolços de casa, és senzill, fes-ho que ho tindràs a punt per Nadal o per fi d’any!!!

    1 petó

    ResponderEliminar
  33. Hola Dolorss, jo això ho faig amb el llomillo i faig "llom adobat". Amb ànec i havia pensat però encara no m'havia atrevit. Veient com queda ho faré, però a la tardor, ara fa massa calor i massa humitat i no quedaria bé del tot!

    PTNTS
    Dolça

    ResponderEliminar
  34. Dolça, si amb l'ànec es fa d'una manera similar que amb el llomillo, i crec que millor fer-lo amb menys calor.
    Però fes-lo, t'agradarà.

    petons

    ResponderEliminar
  35. Como ya comenté en mi blog, hace un par de meses, llevaba años haciendo el magret con una receta de Sergi Arola. Cuando descubrí la tuya, mucho más simple. Ya he hecho varias tandas, todas con éxito. Recomiendo a los que no lo hayan hecho q lo vayan preparando ya, asi la degustación podrá ser en Navidad. Un besote de OLI DE ENTREBARRANCOS

    ResponderEliminar
  36. Mª Fontcalda Blanch23 de noviembre de 2010, 15:07

    Me viene de perlas tu receta, justo ayer compre dos piezas. Ahora mismo me pongo manos a la obra.

    MªFontcalda Blanch

    ResponderEliminar
  37. Es que a veces las recetas más sencillas son las mejores. Lo único que me "molesta" de esta receta es el tiempo que se debe dejar reposar, y ahora que no me oye nadie estoy haciendo pruebas con otra manera de conseguir ese jamón de pato pero en apenas una semana a ver que tal sale si sale bien ya os lo comentaré.

    Petons

    ResponderEliminar
  38. Gràcies per la recepta, Dolors. M'agrada molt comprar pernil d'ànec, però és caríssim i els paquetets són petits.
    Fet a casa té un plus.

    Una abraçada!

    ResponderEliminar
  39. Nuria, el pernil d'ànec fet a casa queda molt bo, ja veuràs com ara en compraràs menys ;-)
    Petons

    ResponderEliminar