Blog de cuina de la dolorss: Bocaditos de merengue de coco

.

.
Arroces y pastas (clicar foto)

.

.
Carnes y aves (clicar en la foto)

.

.
Cuaresma (clicar en la foto)

viernes, 29 de enero de 2010

Bocaditos de merengue de coco

No se si os pasará a vosotr@s pero cuando voy a la compra pongo en el carro cosas que yo llamo de “por si acaso” , no son necesarias pero...”por si acaso” viene alguien,... “por si acaso” quiero hacer un postre, ...“por si acaso” ...

Bien pues tenía una botella de claras de huevo “por si acaso” y vi que la fecha de caducidad se acercaba y como no me gusta tirar nada pues a ver que puedo hacer.
Mira pues si, puedo hacer merengues, aunque quien se los comerá si solo me gustan a mí.... merengues con coco!!! que somos tres a los que les gusta el coco, pensado y hecho.

El caso es que aquella tarde vino una visita y cual fue mi “alegría” al estar preparada para la ocasión , resulta que lo primero que me dijo cuando le ofrecí café y unas galletas es que era celíaco, pues nada no te preocupes... y saqué los merengues de coco que son aptos para celíacos.
Mirad si eran ricos que Pau me dijo luego: ¿dónde los compraste tan buenos? ...¡¡¡serà posible!!!!

Ingredientes:
125 gr. de coco rallado
3 claras de huevo
80 gr. de azúcar glas
1 pellizco de canela molida
1 pizca de sal

Calentar el horno a 200 º y colocar una bandeja con papel de hornear en la que habremos extendido el coco. Dejar tostar ligeramente. Retirar y enfriar.

Montar las claras con un pellizco de sal, cuando empiecen a estar espumosas verter el azúcar poco a poco, continuar batiendo hasta obtener un merengue firme.

Añadir el coco y la canela, mezclar con movimientos envolventes con una espátula hasta que quede bien unificado.

Poner papel de horno en una bandeja y con la manga pastelera hacer montoncitos, cocer a unos 150º durante unos 25 –30 minutos hasta que se vean dorados.

Sacarlos del horno, dejar enfriar y despegar del papel con cuidado.

NOTA: Cuando tengáis el horno caliente poner la bandeja con el coco y apagarlo, así conseguiréis dos cosas: que el coco no se os queme y que baje la temperatura para luego cocer los merengues de coco.
** Siempre en los merengues uso azúcar glas, así no se nota tanto el grano cuando lo masticamos.
** La cantidad de azúcar es al gusto, se puede poner tanto de azúcar como de coco pero a mi parecer resultan empalagosos.
** Se pueden hacer perfectamente los montoncitos con dos cucharillas dándoles forma redondeada .
** Al sacarlos del horno , aunque estén dorados, su superficie es blanda por eso hay que dejarlos enfriar, así se endurecen por fuera pero por dentro están muy blandos.
** Los bocaditos que salen depende del tamaño, yo suelo hacerlos tirando a pequeños, solo dos mordisquitos o ninguno, son más apetecibles.

Celíacos: aseguraros bien de que todos los ingredientes sean sin gluten.





Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

35 comentarios :

  1. Hola me parece super origial y rico, siempre no se que hacer con las claras que me sobrs de otros dulces y al final siempre van a la basura, pero ya tengo como utilizarlas. Seguro que lo pruebo, un besico.

    ResponderEliminar
  2. A mi també em passa això de comprar per ¿i si...? i després ho haig de gastar expressament, je je je...
    La meva cunyada és una boja del coco, segur que se'ls acabaria ella tota sola!

    ResponderEliminar
  3. Qué originales, nos los vamos a copiar. El merengue no me va mucho, pero porque ha habido postres de pastelería muy concretos que los he aborrecido con los años. He probado sin embargo en algunas casas merengues que me han gustado o bien porque los presentaban de otra manera, o eran menos abundantes o los mezclaban como tú, con limón, naranja, coco etc y me han gustado.

    Nunca hemos hecho merengue en casa, pero estoy seguro que empezaremos probando el tuyo.

    Un saludo.

    ResponderEliminar
  4. Dolorrsss ummmm a este dulce en mi tierra lo llaman Sultanas..y hay oma que rico que te han quedado¡¡¡ eres una máquina total¡¡¡ besitos

    ResponderEliminar
  5. Que ricooooos!!! y que bien te vinieron para esta ocasión. Pues cuando tienes algun dulce que no se come, es mucha la tentación y al final acabas comiendotelo todo tú y eso a la larga pasa factura jjj.
    Besos

    ResponderEliminar
  6. Tens tota la raó, comprem per si... i acabem tenint un rebost que fa por i s'ha de fer servir. Això és la nostra excusa per a no sortir de la cuina!!!
    Aquet merengue t'ha sortit fantàstic!!!
    Petonets

    ResponderEliminar
  7. T'han quedat guapísims!!
    A mi em passa igual, el "por si acaso" sempre va amb mí.
    Sempre m'agrada tenir coses a la despensa i després dius "que caduca" hem de fer alguna recepta amb alló si no malament.
    Però a tú les sobres t'han sentat genial perque això ha d'estar bonísim.
    Petonets i bon cap de setmana.

    ResponderEliminar
  8. Deu meuuuuuuuuuuuuuuuuu, quina cosa me bona, m'encanta el coco, i la merenga també, així que això deu ser un pecat, i t'han quedat preciosos.

    petonets

    Ara

    ResponderEliminar
  9. aunque no soy excesivamente amante del merengue, este con coco si que me lo comería.
    bs!

    ResponderEliminar
  10. ¡¡Qué bocado más exquisito!! Menudas sultanitas.
    Yo nunca me habia atrevido a comprar las botellitas de clara de huevo, tendré que probarlas.
    Y me pasa como a ti "el por si acaso" me rompe cantidad de veces el presupuesto de "mi cocina" y luego me encuentro con cantidad de "tatarretes" a punto de caducidad. Pero me encanta tener la despensa completita.
    Buen fin de semana y hasta el lunes.
    Un beso

    ResponderEliminar
  11. Siiiiiiiiii , i quan vas fora, dos parells de sabates per si plou , a l´agost roba d´abric per si fa fred i al gener per si fa calor....jajajjaaj el meu home ja hem diu " Persimai " , però a tu la clara per si , t´ha anat de meravella perquè aquests cocquitos fan un goig qeu enamoren i jo me´n emporto dos " per si " a mitja tarda em ve gana jajajaja.
    petons

    ResponderEliminar
  12. Hola Dolorss muy originales, a copiarlos se a dicho el merengue me encanta y el coco tambien ...... anotada queda un besito y feliz finde

    ResponderEliminar
  13. I per aprofitar les clares que congelem "per si de cas"!. I Pau... imperdonable!. Una cosa tan bonica i tan ben feta només podia sortir de les mans de la Dolors!.

    ResponderEliminar
  14. Mmmmm pero que ricos esos bocados de coco, tomo nota.
    Besos y buen fin de semana.

    ResponderEliminar
  15. DOLORSS, QUÉ BOCADITO DE MERENGUE Y COCO MÁS APETECIBLES!. Pues mira, me lo apunto que a veces no sé qué hacer con las claras que me sobran de alguna cosilla que he hecho...
    Un besoteeeeeee

    ResponderEliminar
  16. Hola Dolors,

    Creo que ya que sé qué voy a hacer de dulce este fin de semana...Te he añadido en mi blog como "imprescindible". Espero que no te importe, pero es que todo lo que haces parece rico...
    Buen fin de semana,

    Irene

    ResponderEliminar
  17. Son nuestros "coquitos" y los adoro! gracias por la receta.

    ResponderEliminar
  18. Un dia en vaig fer uns de semblants: eren boníssims i aquests fan molt bona pinta.
    ptns.

    ResponderEliminar
  19. De la compra ni hablemos pues todo parece necesario.
    El merengue de coco estaría rico, rico que bonitos quedaron.

    ResponderEliminar
  20. Dolors,
    Reina meva, si no em deixes de donar idees. No podré acabar mai la dieta, amb aquestes coses, jo les he de fer!!
    Que bones i bones, doncs m'has donat una ideia amb la merengue. A Vilanova pel Carnaval la merengue és una de les reines de la Festa, així que podré fer una de diferent.
    Una abraçada,

    ResponderEliminar
  21. Sempre deia que jo no era de menjar merenga perquè, la veritat, no m'agradava. És clar que només havia tastat el de compra.
    Quan vaig fer la Pavlova, vaig quedar impressionada de lo bona que és! Ara ja no diré mai més que no m'agrada la merenga! I amb coco, encara deu ser més bona, segur.
    A mi el meu marit em diu això i m' ofèn de debò! Aquests homes!!!!çUna abraçada ben forta!

    ResponderEliminar
  22. La verdad que yo soy todo un desastre para la compra, ya que yo lleno el carro de por si acaso y al final se me olvida lo necesario, por eso mi maridito que es muy bueno en ese aspecto prefiere ir el a comprar, los bocaditos divinos, besos, pepa.

    ResponderEliminar
  23. Exquisitos ya los he probado, muy ricos y facilitos, un abrazo, angelamh.

    ResponderEliminar
  24. Dolors, quan et venen a veure, segur que en sortiran ben satisfets amb els detalls que els dones per provar. I a més, ben originals, que a la majoria de cases donarien unes galetes.
    Petons...

    ResponderEliminar
  25. Si quieres productos de primera en tus comidas, te recomiendo que visites http://www.orolivesur.com, te sorprenderás con su amplio catálogo.

    Aceite de Oliva Virgen Extra Ecológicos, Productos Ibéricos, etc.

    No te lo pinenses y visíta esta tienda online.

    ResponderEliminar
  26. Creo que a todas nos pasa lo mismo Dolorss. Tengo la despensa con una montonera de "porsiacasos", pero fíjate, que nunca compré claras, pero ahora que las veo en este fantástico postre, las compraré para repetirlo, porque el aspecto es de pastelería.
    Me imagino la alegría que llevarías, de tener un postre tan oportuno, para una visita con una celiaquía. No es fácil estar preparada, sobre todo cuando la visita es inesperada.

    Un besín.

    ResponderEliminar
  27. Tienes un blog de cocina maravilloso. De él voy aprendiendo, cada día más cosas. Te felicito. Y de paso, te ofrezco un truquito.

    Mi hermana (una gran cocinera) me explicó un truco (se lo había dicho un pastelero) para que no se notara el azúcar en los merengues. Se ponen las claras en una cazuela, se le añade el azúcar y se pone a fuego bajo sin parar de remover ni un instante, hasta que está templado (veréis como el azúcar ya no se nota). Se pasa al vaso de la batidora y se bate con las varillas a punto de nieve.

    ResponderEliminar
  28. Estupenda receta sin gluten, que nos ha recordado a los que nos preparaba nuestra madre hace años.

    Tomamos buena nota para hacerlos en casa.

    Besotes

    Ana y Víctor.

    ResponderEliminar
  29. Creo que todo el mundo cuando va al super, aunque sea con la lista, pone cosas "por si acaso".... jajaja. Estos merengues son una auténtica maravilla, con lo que me gusta el coco seguro que los pruebo.
    Petons!

    ResponderEliminar
  30. Leila, bienvenida , aparte de hacer estos ricos bocados puedes congelar las claras, así no tendrás que tirarlas.

    Gemma, aquest ditxos “i si..” però encara sabem treure un bon profit.

    Carlos, el merengue en casa solo no gusta demasiado, pero con coco si, así que anímate y si hace bocados pequeños seguro te encantarán.

    Alquimia, sultanas? No lo sabía... veis como aprendo mucho con vosotras ;-)

    Anna, me vinieron de perlas, eso si los que sobraron en una cajita de esas de bombones y poco a poco los fuimos terminando.

    MaryLou, ja, ja,.. a casa tinc un rebost ple de coses , en Pau em diu que si ve una guerra sempre m’agafarà amb força teca.

    Joana, veig que no soc sola carregant de coses alhora de comprar i desprès a corre-cuita gastar-les .

    Ara, per tranquil·litat teva et diré que menjar aquests merengues de coco NO ES PECAT!!!

    Petons y besos

    ResponderEliminar
  31. Eva* como hay bastante coco el merengue no se nota demasiado.

    Carmen rosa, me he enterado por Alquimia que se llaman sultanas. Lo de las botellas de claras siempre van bien...” por si acaso”.
    Eres de las mías: despensa completa.

    Mai, ja, ja,ja,.. i sempre anem carregades de coses !!!!!

    Julycar, buenooooo si te gusta el merengue y el coco... a que esperas!!!

    Glòria, dons si no cal comprar les clares si en tenim al congelador... no se que faríem sense aquest electrodomèstic, ufff.
    En Pau? Casi el castigo a no menar-ne mes , dubtar d’aquesta manera, on s’ha vist, ja,ja,ja,..

    Sandy, buenísimos, y se hacen sin darse una cuenta... y se comen más rápido también.

    Laube, apunta pero hazlos que estan deliciosos.

    Petons y besos

    ResponderEliminar
  32. Irene, bienvenida y gracias por considerar mi cocina “imprescindible” como tu has dicho, cuanto honor.

    Ana Inés, bienvenida también y mira esos bocaditos tienen dos nombres que no conocía, el de sultanas y coquitos. Si es que aprendo un montón con vosotras!!!

    Annafs, segur que els teus erem bonissims, amb lo bona que ets tu a la cuina.

    Maria Dolores, lo ideal sería tener un super propio así lo tendríamos todo a mano!!!

    Carme, la dieta del nassos, encara no la acabes? Si estàs estupenda. Ara ve la època de les “compensacions” avui em passo, demà dieta ;-)

    Margarida, el de compra i el de casa ja saps que son molt diferents... si com el de casa res!!!
    En Pau estarà dies a provar-los una altra vegada, ja,ja,ja,..

    Pepa cooks, hay que ir a compar con lista en mano, pero.... ceñirse solo a la lista!!!!, ja,ja,ja,..

    Petons y besos

    ResponderEliminar
  33. Angelamh, ricos y deliciosos , verdad?

    Maria, de galetes de compra a casa sempre en tinc “per si de cas” , però procuro tenir cosetes meves, son més bones!!!

    Nieves, lo que son las cosas del azar, preparo esos bocados y la visita es celíaca, quedé la mar de bien.

    Shangay, bienvenida a esta cocina y me alegro de que te guste... y mil gracias por ese truquito!!!

    Caminar sin gluten, si os traido buenos recuerdos me siento más que recompensada.

    Pilar, ai aquesta mania de posar coses al carret de la compra.... de fet desprès ens en alegrem.

    Petons y besos

    ResponderEliminar
  34. jajaja crec que som moltes les del "per si un cas...". Jo ara mateix tinc unes quantes coses de "per si un cas" que hauré de plantejar-me de treure del rebost.

    A mi no m'agrada gaire el coco ratllat, però a Jordi sí, així que m'apunto la recepta.

    ResponderEliminar
  35. Glutoniana, faràs content al Jordi, surtent bonisims!!!!
    Petons

    ResponderEliminar