Blog de cuina de la dolorss: Aceitunas partidas

.

.
Arroces y pastas (clicar foto)

.

.
Carnes y aves (clicar en la foto)

.

.
Cuaresma (clicar en la foto)

martes, 19 de octubre de 2010

Aceitunas partidas

Esta manera de hacer las aceitunas es un poco más entretenido que cuando sw hacen con el método “normal”, es decir, enteras, aceitunas naturales (aquí), pero en contrapartida tiene que  se pueden consumir antes.
 
Se utiliza una variedad grande, de hecho se puede hacer con la que se quiera pero es por el tamaño de la aceituna que mejor si es de un calibre mayor. 
Así que, armaos de una maza, un cuchillo  o con un vaso  y a partir aceitunas.
 
Ingredientes:
Aceitunas
Sal, agua mineral
Pimiento verde y rojo
Piel de naranja
Ajos
Orégano
Tomillo
Hinojo
 
Partir las aceitunas  y ponerlas en agua durante  8-9 días y cambiarla un par de veces al día.
 
Hervir el agua, añadir la sal:  mi proporción es de 7 litros de agua por un kilo de sal.
Añadir  hierbas aromáticas y hervir unos 5 minutos. Dejar enfriar.
 
Poner en los tarros las aceitunas bien escurridas del agua, añadir trozos de pimientos, piel de naranja  y ajos.
Llenar esos tarros con el agua infusionada colada y cerrarlos.
En unas semanas se pueden degustar.
 
NOTA: Podéis poner las hierbas que más os gusten.
** La proporción de agua y sal a vuestro gusto.  
** El tiempo de espera para comer las aceitunas depende del grado de amargor que os guste pero en un mes ya estarán a punto. 
Celíacos: aseguraros bien de que todos los ingredientes sean sin gluten.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

43 comentarios :

  1. Hmm, me gusta, me gusta, con tu permiso tomo nota, guapi.

    Oceanitos.

    ResponderEliminar
  2. Qué ricas!, desde que nos hablaste del infusionado no se ma ha podido olvidar. Nosotros vamos a ir a por las nuestras el 13 del próximo mes a por ellas, estamos ya deseando.

    Desde que las vi el año pasado me llama la atención que en tus preparaciones no haya cambios de agua, no entiendo mucho de formas de prepararlas, indudablemente si así las hacéis es porque quedan perfectas, pero mi suegro las conserva en una primera agua reposada y conforme va gastando botes va endulzando otro par de ellos durante varios días con cambios de agua según una frecuencia hasta que al final las aliña y las deja reposar un par de días antes del consumo.

    Sin duda, este año vamos a hacer lo de la infusión.

    Un saludo.

    ResponderEliminar
  3. Me encantan las aceitunas así!!! Mi abuelo siempre las tenía en casa y me traen muy buenos recuerdos!!!

    Un besazo!

    ResponderEliminar
  4. Tendremos que probar a preparar las aceitunas como nos propones, ya que realmente tiene que estar muy ricas y ¡sin gluten!

    Besotes

    Ana y Víctor.

    ResponderEliminar
  5. Quin goig que fa aquest pot d´olives! Sens dubte han de ser boníssimes.
    Petons!

    ResponderEliminar
  6. Que buenas son estas aceitunas partidas! Y que pinta más bonita tiene el tarro así lleno! Mmmm! Por cierto Dolorss, he conseguido secar boletus estos días con el aire que ha hecho! Me han quedado blancos, blancos, como nunca!
    Saludos!

    ResponderEliminar
  7. Dolors, quin bé deu d'0lives, ens apuntem la teva fórmula i vinga, a partir olives!! ^^

    ResponderEliminar
  8. Dolors, las hacía mi abuela y hoy me has traido recuerdos entrañables.
    Te mando un besote grande

    ResponderEliminar
  9. yo creo que en algun bar las he comido como tapa

    ResponderEliminar
  10. .
    Amb aquesta recepta mas fet vindre molts records d’infantesa, a casa meva els pares en feien de partides i de senceres, eren molt bones. Aquest pot fa un goig impressionant.
    Petons

    ResponderEliminar
  11. Em perden les olives!! Mai m'havia plantejat fer-ne, però veient la teva recpeta potser m'hi animo! :D
    Una abraçada,
    Sandra

    ResponderEliminar
  12. Que cosa rica de aceitunas!! Tomo nota.
    Un besiño.

    ResponderEliminar
  13. Que cosa rica de aceitunas!! Tomo nota.
    Un besiño.

    ResponderEliminar
  14. Així com expliques sembla molt fàcil1 ens hi animarem! aquest pot fa molr de goig! una cosa, dius la proporció de l'aigua i la sal, però per a quantes olives?

    ResponderEliminar
  15. Este comentario ha sido eliminado por el autor.

    ResponderEliminar
  16. Aquestes olives sòn d'aquest any, abans de posarse negres?
    A veure si tinc ocasió d'anar al poble i agafar abans que sigui tard, clar que allà son mes tardies.
    Gràcies Dolors per la recepta.
    Un petó

    ResponderEliminar
  17. Nunca he preparado así las aceitunas, siempre las compró, igual me animo a hacerlas.
    muxus

    ResponderEliminar
  18. Las partidas en casa no las hacíamos así por eso me apunto la receta y la voy a probar que me ha gustado ya te cuento como me salen...

    ResponderEliminar
  19. Por estas tierras, vecinas, tenemos una receta similar.
    Me encantan.
    Aqui las llamamos "olivas cascadas" (Es que somos mas brutos....).
    Con naranja no las había visto nunca.
    Me gusta la idea.

    Pochoncicos.

    ResponderEliminar
  20. viendo esto que pena da no tener acceso a aceitunas para prepararlas así en casa

    un abrazo

    ResponderEliminar
  21. Es ver las aceitunas y me entran unas ganas tremendas de comerme el tarro ese entero con sus pimientos y todo.

    Me encantan las aceitunas en todas sus versiones pero las que más me gustan son las de cornezuelo, mi padre hace unos dias me dio un tarro aliñadas por el con el ajo, el tomillo su sal y no se si lleva algo más, pero el caso es que están de muerte.

    Un beso
    Afri

    ResponderEliminar
  22. ¡Qué pena no tener aceitunas! con un aliño así, me las compro en "el metadona" me gustan muchísimo.

    ResponderEliminar
  23. Con tu permiso me llevo la receta.
    Una guindillita le iría bien?
    Petons.

    ResponderEliminar
  24. No he fet mai olives i en tinc moltes ganes, provaré la teva manera, a veure si a mi també em queden bé!

    ResponderEliminar
  25. Me gustan demasiado las aceitunas asi que estoy castigada ni pongo ni compro pues si las tengo es un no parar, asi que me conformo con ver lo buenas que te han quedado.
    Saludos

    ResponderEliminar
  26. Que aspecto tiene ese tarro!!! no me resisto y voy a probar, como me salgan buenas, con tantas maneras de endulzar aceitunas, este año voy a tener para dar y tomar.

    Besos.

    ResponderEliminar
  27. Dolors te han quedado de lujo.

    Yo como no tengo acceso a aceitunas naturales me contento con mirar las tuyas... que deben de estar de muerte.

    Biquiños.
    Lau.

    ResponderEliminar
  28. Ma iaia sempre en feia i recordo com les anava trencant i les posava al pot i tot el procediment. Lo que mai n'he fet després.


    Las recetas de Glutoniana

    ResponderEliminar
  29. Qué maravilla Dolorss!! Me da envidia total, jaja, aquí no se encuentra una aceituna que no esté enlatada, y supongo que esa no sirven para esto.
    un beso guapa,

    ResponderEliminar
  30. Por aquí es imposible conseguir aceitunas frescas,las que has preparado tienen un aspecto maravilloso.

    Bicos

    ResponderEliminar
  31. Haces que todo parezca tan facil, que creo que voy a saquear un olivo en cuanto lo pille jejeje
    Un besazo

    ResponderEliminar
  32. Las aceitunas no solo tiene un par de secretos, uno es la manipulación sin tocas con las manos pues dicen que se vuelven blandas. (yo por si acaso me lo creo y procuro no tocarlas), otro podría ser el tenerlas en remojo en agua , o poner la proporción que nos guste de sal y agua.
    Lo único es que si tenemos poco espacio molesta el tener esos barreños o cubos en la cocina que molestan mucho.
    Hilmar, pues no, las envasadas no sirven, ya están hechas

    Carlos, si que les cambio el agua, durante los 9 días y lo de la infusión haces bien en recordarlo y sabes que luego las aceitunas quedan limpitas sin hierbas ni nada de “tropezones”.

    La cocina de Betulo, pues se la puedes poner la guindilla pero cuidado no te pases, a ver si luego estarán muy picantes!

    Si no disponéis de olivos no es problema las podéis comprar en verdulerías o en colmados o como Carmen que seguro en sus salidas al campo “asalta” alguno, ja,ja,ja,..

    Hace ilusión comerse las aceitunas que uno ha aderezada y veo que a algunos les trae buenos recuerdos ¿qué no salen a nuestro gusto? Pues nada a seguir probando pero malas ... no saldrán.

    Petons

    ResponderEliminar
  33. Hola Dolors, anoche te puse un comentario y no lo veo, no se que ha podido pasar, bueno ahora por motivos de horarios no puedo entrar como lo hacia antes, pero no me olvido de ti ni de tu blog, leo que estas bien por lo que tus recetas transmiten, que como siempre son geniales, intentare ponerme al dia de todas ellas desde las vacaciones, recibe un abrazo muy muy grande, angelamh.

    ResponderEliminar
  34. Hola!!
    Madre mía que buenas, con lo que me encantan a mí las aceitunas! de buena gana me llevaba ese tarro!!
    MMmmmmm lo mío con las aceitunas es que no es ni normal, me las como como si fuesen pipas!! al final tengo que parar por que me da apuro, pero si por mi fuese no paraba en todo el día!!

    BESITOSSSSSSSS :-D

    ResponderEliminar
  35. Alimenta, así te pareces a Pau, mi marido que le encantan hasta en la sopa!!! ja, ja,ja,..

    Petons

    ResponderEliminar
  36. Angelamh, perdona, no había visto el comentario.
    Muchísimas gracias por tus desos y ya sabes que !mi blog! está siempre ahí para que puedas entrar cuando tu quieras
    Un abrazo preciosa.

    ResponderEliminar
  37. Dolors, han estat poquetes les vagades que he vist fer olives, per que a casa dels pares tenen una única olivera, molt maca però en té per fer poquets pots.

    Tot i així el que més m'ha sorprès sempre és la diferència tant gran que hi ha entre una oliva ben macerada i un altre només collida, sembla mentida! es nota que n'he fet poquetes oi? :-)

    ResponderEliminar
  38. Estimada maduixa,
    les olives vaig començar-les a fer tard potser tenia uns 30-35 anys, vaig descobrir un mon nou, encara que soni a “cursi”.
    A casa no em havien fet mai no teníem oliveres, sols hort, tot era nou per a mi, al contrari que et va passar a tu. Sempre s’aprèn alguna cosa, no creus?

    Petons

    ResponderEliminar
  39. Hola!,preparo olivas para todo el año,hago una tanda de tarros y cuando se acaban, otra.Una vez desamargadas(con muchos cambios de agua y sin tocar nunca con las manos como bien dices),las conservo en agua y de ahí voy sacando para aliñar en tarros de cristal con una infusión de tomillo, orégano, piel de naranja, ajos machacados, guindilla y sal.
    Mañana voy a hacer las últimas que quedan del año pasado y están duritas y perfectas.Las de este año las tengo todavía sin picar(en agua).
    Qué fotos tan apetitosas haces!
    Un abrazo y perdona por el rollo.
    Miren

    ResponderEliminar
  40. MIren, ¿me dices que las dejas en agua todo el invirerno y primavera y que las aliñas cuando se terminan las que tenías?
    ¿cuánto tiempo tardas en comer las que vas aliñando?
    Eso de quedar duritas es bueno saberlo pues en ocasiones y no se por que, se quedan un poco blandas y no son tan apetitosas.

    Besos

    ResponderEliminar